to pot or not to pot…

Potten daar kan ik geld aan geven. Mooie, grote die de planten tot hun recht laten komen. Want zeg nu zelf een plant in zo’n zwarte plastieken kuip, da’s geen zicht!

Vroeger kocht ik een arsenaal aan rode kunststof potten die mooi bij elkaar pasten. Gezien mijn grote collectie citrussen en agapanthussen een must. Sinds enkele jaren ben ik verliefd op die strakke kunststof potten van EDA-plastics. Je kan ze in verschillende kleuren en maten vinden (zie link) en zijn ook nog betaalbaar!

Na lang wikken en wegen – de kleurkeuze maakte het me verdikke moeilijk – ben ik overstag gegaan. Het werd een witte reeks met 5 potten voor ongeveer 135 EUR, gaande van 24 liter tot 192 liter. In de 2 kleinste staan hosta’s en in de 2 middelste agapanthussen.

Voor de reuzepot moet ik nog eens goed nadenken over wat ik er ga inzetten… Liefst iets wat over de rand hangt, mooi bloeit (blauw) en elk jaar opnieuw kan geplant worden. Zo’n pot met aarde weegt immers algauw 250 kg. Suggesties zijn welkom!

fruitbloesems: het mooiste dat er is…

De eerste groene scheuten bezorgen me elk jaar de motivatie om terug de tuin in te vliegen. De mooiste periode is voor mij dan ook wanneer de fruitbomen in bloei staan. De fruitbloesems doen me telkens dromen van een goed fruitseizoen. En dit jaar met de extra vroege lente kan het niet meer stuk.

Een tweede vreugdevolle periode begint bij het uitschieten van de druivelaars, mijn grote passie en trots. Binnen enkele weken kan ik ze al een eerste keer snoeien en aanbinden en het aantal trossen uitdunnen. Ook de winterstekken schieten al mooi uit.

jong geleerd

Niets leuker dan wat hulp in de tuin!

Sarah kreeg van de Sint een miniserre met minipotjes en zaadjes. Meteen ging ze aan de slag met de basilicum, tomaten, bonen en Oostindische kers. Alle dagen vertroetelde ze de plantjes met het waterpipet. De boon is ondertussen opgeklommen tot 30 cm.

Mama vindt die vuile troep in de keuken echter een stuk minder leuk…

Enkele weken later zaaiden we in een bakje de favoriete groentjes van Sarah en Eva : bloemkool en broccoli. Ook al is het nog te vroeg. Op de foto’s zie je de broccoliplantjes.

En om ze geïnteresseerd te houden, moet je af en toe wat investeren: een nieuw gietertje met broeskop voor de groene vingertjes.

citrussen uit de serre

In de wintermaanden koop je het lekkerste citrusfruit. Maar je kan zelf ook citrussen oogsten! Op zich kan je zelfs het ganse jaar citrussen oogsten. Ze hebben immers de vreemde eigenschap dat ze tegelijkertijd bloemen hebben, en rijpe vruchten dragen. De bloesems komen wel voornamelijk in de winter en het voorjaar en verspreiden dan een doordringende parfumachtige geur in de serre!

Citrussen kunnen geen vorst verdragen dus moet je ervoor zorgen dat ze in de winter in een vorstvrije serre of berging staan. De algemene regel is: hoe warmer de overwintering, hoe meer licht de planten nodig hebben. Dus een koele berging van 7 graden mag (maar moet niet) vrij donker zijn (enkele raampjes). Zoniet zal de plant willen groeien en frêle scheuten ontwikkelen of zijn bladeren laten vallen.

Nog een belangrijke regel: enkel regenwater geven, geen leidingwater of kalkhoudend grondwater. Anders verkleuren de bladeren geel door een ijzergebrek (kalkchlorose) en sterft de plant langzaam. Bij wijze van experiment heb ik één citroenboom in de serre in volle grond geplant. Ook deze moet ik veelvuldig regenwater geven, om de kalkchlorose te beperken.

De voorbije jaren heb ik diverse variëteiten geprobeerd: appelsienen, pompelmoes, citroenen, mandarijnen, limoenen, enz… Citroenen en limoenen geven veruit de beste resultaten. Deze vruchten zijn even groot als deze die je in winkel koopt.

Als je interesse hebt om zelf een citrusboom te kopen moet je in het late voorjaar zeker langsgaan bij orangerie Jaeken (Reet). Ze hebben een fantastische collectie. Zelfs als je niets koopt is een bezoek de moeite waard.

laatste fruitoogst van 2013

Toegegeven het is geen alledaags fruit, maar geef toe dat het er wel lekker uit ziet! De boomtomaat of tamarillo (Cyphomandra betacea of Solanum betaceum) is een (sub)tropische vrucht uit de Andes (meer info op wikipedia). Het is een gemakkelijke plant die snel groeit maar wel bijna geen vorst aankan.

In december kleuren ze geel/oranje/rood en zijn ze klaar om te eten. Mijn favoriete bereidingswijze is in de oven: gewoon doorgesneden met een beetje boter en suiker op. Na 10 minuutjes op 175 graden zijn ze heerlijk sappig en zoetzuur. Ideaal met een beetje frambozencoulis en vanilleijs.