korte metten

Om te huilen is het. En dan nog beseffen dat het mijn eigen schuld is! Meer dan de helft van mijn druivenoogst verloren. Allemaal de schuld van een schimmel. En neen niet het witte paard, wel de witziekte. zomer - alles in bloei In het voorjaar stonden de serres volgepropt met allerlei planten in pot. Het was leuk om bloemkolen en aardappelen in pot te zien opgroeien. Die moesten door het warme voorjaar extra veel water krijgen. En daar ging het mis: het water spatte teveel op de druiventrosjes waardoor ik een eerste uitbraak van witziekte kreeg. Dan maar de spuit bovengehaald. Doch het was al te laat: op de meeste bessen trad er al verkurking op. Bij het zwellen van de bessen barsten ze doordat de beswand niet meer mee kan groeien. Drama, drama. Al die mooie trossen één voor één zien verpieteren. Tegen beter weten de slechte bessen uit de trossen snijden, elke week opnieuw want er barsten steeds nieuwe bessen. Om depressief van te worden. Hippocrates wist het lang geleden al: “Wanhopige tijden, vragen wanhopige maatregelen”. In een zotte bui heb ik dan maar gans de serre leeg gehaald. Enkel 4 druivelaars zijn blijven staan, de citroenboom, de boomtomaat en agapanthussen vlogen er onverbiddelijk uit. Verder enkele nieuwe druivelaars gezet om de gaten op te vullen. overzicht lege serre En eigenlijk moet ik wel zeggen dat ik er zelf ook deugd van had: al het overtollige eruit en starten met een nieuwe lei. Ondertussen heb ik al veel opgezocht hoe dit drama kan vermeden worden. De belangrijkste 2 zaken die ik volgend jaar stipt zal opvolgen: – zwavelen vooraleer de druivelaar in bloei staat – verluchting in de serre zodat eventueel natte bladeren binnen de 5 uur opdrogen

blozende perziken

Perziken zijn naast druiven mijn lievelingsfruit. En gezien het exotisch tintje vind ik het ook een uitdaging om ze zelf te kweken.

Nochtans is het eigenlijk niet moeilijk als je een serre hebt. Ze groeien dan zeer krachtig en hebben geen last van de beruchte krulziekte. Ondertussen heb ik al 7 perzikboompjes. De Röte Ingelheimer, de vroegste soort, levert al enkele dagen mooie blozende vruchten op. Het boompje is nu 5 jaar oud en torst ruim 100 perziken!

Door de keuze van de rassen probeer ik het perzikseizoen anderhalve maand te rekken. Ben alvast benieuwd naar mijn eerste platte nectarinen die ik vorig jaar kocht…

fruitbloesems: het mooiste dat er is…

De eerste groene scheuten bezorgen me elk jaar de motivatie om terug de tuin in te vliegen. De mooiste periode is voor mij dan ook wanneer de fruitbomen in bloei staan. De fruitbloesems doen me telkens dromen van een goed fruitseizoen. En dit jaar met de extra vroege lente kan het niet meer stuk.

Een tweede vreugdevolle periode begint bij het uitschieten van de druivelaars, mijn grote passie en trots. Binnen enkele weken kan ik ze al een eerste keer snoeien en aanbinden en het aantal trossen uitdunnen. Ook de winterstekken schieten al mooi uit.

citrussen uit de serre

In de wintermaanden koop je het lekkerste citrusfruit. Maar je kan zelf ook citrussen oogsten! Op zich kan je zelfs het ganse jaar citrussen oogsten. Ze hebben immers de vreemde eigenschap dat ze tegelijkertijd bloemen hebben, en rijpe vruchten dragen. De bloesems komen wel voornamelijk in de winter en het voorjaar en verspreiden dan een doordringende parfumachtige geur in de serre!

Citrussen kunnen geen vorst verdragen dus moet je ervoor zorgen dat ze in de winter in een vorstvrije serre of berging staan. De algemene regel is: hoe warmer de overwintering, hoe meer licht de planten nodig hebben. Dus een koele berging van 7 graden mag (maar moet niet) vrij donker zijn (enkele raampjes). Zoniet zal de plant willen groeien en frêle scheuten ontwikkelen of zijn bladeren laten vallen.

Nog een belangrijke regel: enkel regenwater geven, geen leidingwater of kalkhoudend grondwater. Anders verkleuren de bladeren geel door een ijzergebrek (kalkchlorose) en sterft de plant langzaam. Bij wijze van experiment heb ik één citroenboom in de serre in volle grond geplant. Ook deze moet ik veelvuldig regenwater geven, om de kalkchlorose te beperken.

De voorbije jaren heb ik diverse variëteiten geprobeerd: appelsienen, pompelmoes, citroenen, mandarijnen, limoenen, enz… Citroenen en limoenen geven veruit de beste resultaten. Deze vruchten zijn even groot als deze die je in winkel koopt.

Als je interesse hebt om zelf een citrusboom te kopen moet je in het late voorjaar zeker langsgaan bij orangerie Jaeken (Reet). Ze hebben een fantastische collectie. Zelfs als je niets koopt is een bezoek de moeite waard.

laatste fruitoogst van 2013

Toegegeven het is geen alledaags fruit, maar geef toe dat het er wel lekker uit ziet! De boomtomaat of tamarillo (Cyphomandra betacea of Solanum betaceum) is een (sub)tropische vrucht uit de Andes (meer info op wikipedia). Het is een gemakkelijke plant die snel groeit maar wel bijna geen vorst aankan.

In december kleuren ze geel/oranje/rood en zijn ze klaar om te eten. Mijn favoriete bereidingswijze is in de oven: gewoon doorgesneden met een beetje boter en suiker op. Na 10 minuutjes op 175 graden zijn ze heerlijk sappig en zoetzuur. Ideaal met een beetje frambozencoulis en vanilleijs.