Deze winter heb ik stekken genomen van de Leopold 3. Ondertussen zijn deze mooi geworteld en verpot. Er zijn een 10tal exemplaren ter beschikking. 10 EUR per stuk. Enkel afhaling te Drongen.
Om te huilen is het. En dan nog beseffen dat het mijn eigen schuld is! Meer dan de helft van mijn druivenoogst verloren. Allemaal de schuld van een schimmel. En neen niet het witte paard, wel de witziekte. 
In het voorjaar stonden de serres volgepropt met allerlei planten in pot. Het was leuk om bloemkolen en aardappelen in pot te zien opgroeien. Die moesten door het warme voorjaar extra veel water krijgen. En daar ging het mis: het water spatte teveel op de druiventrosjes waardoor ik een eerste uitbraak van witziekte kreeg. Dan maar de spuit bovengehaald. Doch het was al te laat: op de meeste bessen trad er al verkurking op. Bij het zwellen van de bessen barsten ze doordat de beswand niet meer mee kan groeien. Drama, drama. Al die mooie trossen één voor één zien verpieteren. Tegen beter weten de slechte bessen uit de trossen snijden, elke week opnieuw want er barsten steeds nieuwe bessen. Om depressief van te worden. Hippocrates wist het lang geleden al: “Wanhopige tijden, vragen wanhopige maatregelen”. In een zotte bui heb ik dan maar gans de serre leeg gehaald. Enkel 4 druivelaars zijn blijven staan, de citroenboom, de boomtomaat en agapanthussen vlogen er onverbiddelijk uit. Verder enkele nieuwe druivelaars gezet om de gaten op te vullen. 
En eigenlijk moet ik wel zeggen dat ik er zelf ook deugd van had: al het overtollige eruit en starten met een nieuwe lei. Ondertussen heb ik al veel opgezocht hoe dit drama kan vermeden worden. De belangrijkste 2 zaken die ik volgend jaar stipt zal opvolgen: – zwavelen vooraleer de druivelaar in bloei staat – verluchting in de serre zodat eventueel natte bladeren binnen de 5 uur opdrogen
De druivenoogst nadert met rasse schreden (midden-eind september). De vingers jeuken al om te plukken, maar geduld is een schone deugd.
Tijd dus om een tussenbalans op te maken. Er is alvast een duidelijk verschil tussen de folieserre en de glazen serre:
– folieserre – BAIDOR: veruit de beste resultaten met Belgische druivenrassen voor de folieserre: mooie trossen met grote bessen, gemakkelijk rijp te krijgen, iets dikkere pel (AANRADER) dan in de glazen serre
– folieserre – ROYAL: matig grote trossen met middelmatige bessen, wel zoet maar dikkere pel
– folieserre – RED GLOBE: mooie trossen met grote tot zeer grote bessen, kleuren moeilijker rood, eerder taaie en fletsere bessen
– folieserre – MAXI WHITE: eerste oogst(je) maar lijkt beloftevol, mooie tros (weinig krenten), grote bessen, zoet
– folieserre – NEW YORK: eerste oogst(je) maar lijkt beloftevol, mooie tros (weinig krenten), grote bessen, zoet (dat vonden alvast de vogels), vroeg rijpend midden augustus
– glazen serre – MUSKAT D’ALEXANDRIE: mooie trossen met grote bessen, zoet! (AANRADER)
– glazen serre – ROYAL: mooie trossen met grote bessen (AANRADER)
– glazen serre – LEOPOLD III: lelijke trossen met grote tot zeer grote bessen, zeer lekker, verbrand relatief snel
– glazen serre – FRANKENTHALER: mooie trossen met grote bessen
Eindelijk zon en warmte! Dat betekent hoge temperaturen in de serre zodat de druivelaars met volle kracht uitlopen. Op 10 dagen tijd zijn er al scheuten van 40 cm te zien. Meteen zijn ook al de eerste trosjes zichtbaar. Nu is het belangrijk om overbodige scheuten te dunnen. Herinner je je dat we tijdens de winter de takken op 2 ogen hebben gesnoeid. Van deze 2 ogen houdt je nu de mooiste over, de andere breek je onverbiddelijk af. Van zodra de uitloper een halve meter lang is, toppen we deze op een 5tal bladeren na de tros. Indien er meerdere trossen per uitloper zijn, houdt je de mooiste over. De kleine pareltjes op de scheuten duiden op gezonde druivelaars. Op naar een mooie oogst.
Tijdens de winter heb ik stekken van de Baidor, Muscat d’Alexandrie en Leopold III genomen. Deze lopen beter dan verwacht uit waardoor ik er een aantal kan verkopen. Indien je interesse hebt kan je terecht op http://www.2dehands.be/tuin/beplanting-vijver/planten/druivelaars-baidor-muscat-leopold-iii-151749300.html.
In december-januari wordt de wintersnoei van de druiven uitgevoerd. Op de bovenste foto zie je de lange roodbruine vruchtdagen van het vorig seizoen. Deze worden teruggesnoeid op 2 ogen (is ongeveer 5 cm). Uit die 2 ogen komen eind maart nieuwe scheuten. Daarvan houden we de sterkste over en breken we de andere weg.
Meteen worden ook alle kleine takjes en uitsteeksel die op de gesteltakken groeien tot op de stam ingesnoeid. Hier is gekozen om met 2 horizontale gesteltakken (= hoofdtakken naar links en rechts) te werken waarbij we de vruchttakken verticaal laten groeien.
Als de snoei goed gebeurd is, lijkt het vaak alsof je te drastisch was. Niets is minder waar: als er te veel ogen blijven staan, zal de druivelaar zoveel takken ontwikkelen dat het moeilijk wordt om hem in toom te houden en een overzichtelijke struik te vormen.
Als afwerking heb ik ze halfverteerde paardenmest met stro gegeven. Dit moet ik nog goed begieten zodat de voedingsstoffen goed de grond intrekken.
Kristof tuiniert 